Antalyaspor dün sahasında Boluspor’u ağırladı.
PTT 1. Lig’de hafta sonu maç olmasına alışkın insanlar, Çarşamba günü PTT 1. Lig maçı olduğunu duyunca şaşırdı. Gazetede, belki de 10 kişiye Antalyaspor-Boluspor maçının neden Çarşamba günü oynandığını tek tek açıklamak zorunda kaldım.
Yani futbola ya da Antalyaspor’a uzak olan insanlar için Çarşamba günü lig maçı oynanması biraz şaşılası bir durumdu.
Aynı Antalyasporlu futbolcular gibi.
Antalyasporlu futbolcular da sanki sahada, ‘Bu ne maçı böyle, ne işimiz var bugün bizim sahada’ der gibiydiler.
Yani Antalyasporlu futbolcuların bu maça olan konsantrasyonu, hazırlık maçı havasının önüne geçemedi.
Dün Antalyaspor maça golle başladı. Esasında bu durum Antalyaspor için büyük avantajdı. Çünkü son haftalarda özellikle kendi evinde kapanan, takım savunmasını iyi yapan takımlara karşı Antalyaspor pozisyon bulmakta dahi zorlanıyordu.
Golü erken bulunca, boş alanlar bulacak, özellikle Diarra ile etkili olacak diye düşündük.
Ancak sadece düşünmekle kaldı bu iş.
Dün sahada mücadele etmek istemeyen, bitse de gitsek havasında bir takım vardı.
Sahadaki 11 kişinin ne şampiyonluk umurunda, ne de play off.
Duruşları, hal ve hareketleri, isteksizlikleri bunu gösteriyor.
Daha önceden söylemiştim.
Geçen sene küme düştüğümüz maçtan sonra ben daha da ümitliydim.
Ligin sonu yaklaştıkça umudum azalıyor.
Hatta bolu maçından sonra açıkçası ümidim kalmadı.
Biz kafamızda bu sezon Süper Lig’i silmişiz.
Maçın 7. dakikasında öne geçen bir takım, gol yediği 70. dakikaya kadar yarı sahasına kapanabiliyorsa, bir tek organize atak geliştiremiyorsa, mücadele etmiyorsa, koşmuyorsa, kazanmak için hiçbir şey yapmıyorsa, pas yapamıyorsa ve teknik ekip de oturup bunları izliyorsa benim başka diyecek sözüm kalmaz.
Bana göre ilk iki çok uzaktı.
Ama artık play off şansımızın bile neredeyse kaybolacağını düşünüyorum.
Bu oyunla Antalyaspor’a Süper Lig, Yeni Zelanda kadar uzak.
Yorumlar
Kalan Karakter: