Uluslararası ilişkilerde şu duygusal tavrımızdan vazgeçmedik gitti! Yok efendim, biz dünya devletiyiz, çok vicdanlı ve iyi niyetliyiz, ihtiyacı olan herkese yardım ederiz. Böyle bir zihniyet, ne uluslararası ilişkilerin mantığına, ne de akla uygundur.
Evet, tahmin ettiğiniz gibi, gelişmiş Batı ülkelerine yaptığımız maske ve diğer tıbbi malzeme bağışından söz ediyorum. Resmi rakamlara göre, salgın süresince, bugüne kadar 60 ülkeye tıbbi malzeme ve koruyucu ekipman göndermişiz. Kusura bakmayın, hiç de “aferin bize!” denilebilecek bir durum değil bu.
Yakından bakalım… Tıbbi malzeme gönderdiğimiz bazı ülkelerin durumu, gerçekten çok zor ve bu yardımlar, ‘bir ölçüde’ anlaşılabilir. Örneğin, kendi haline terk edilmiş Afrika ülkeleri, ekonomisi ağır darbe almış bazı Orta ve Güney Amerika ülkeleri, Afganistan, Filistin, ambargo kıskacındaki İran… Bu ülkelere yapılan bağış, dediğim gibi, ‘bir ölçüde’ anlaşılabilir. Ancak; İngiltere, Fransa, İspanya, İtalya, hele hele ABD’ye yaptığımız yardımlara ne demeli!
Ekonomisi bizimkiyle karşılaştırılmayacak güçteki Batı Avrupa ülkeleri, parasını verip Çin’den tıbbi malzeme satın alıyor. Yani sorun para değil, malzeme. Öyleyse, niçin biz de üretip satmak yerine hibe etmeyi tercih ediyoruz? Döviz sıkıntımız had safhadayken, Merkez Bankası’nda borcumuzu bile ödeyecek kadar dövizimiz yokken, ülkedeki işsizlik ve yoksulluk hızla artarken, neden ülke kaynaklarını bu ülkelere bağışlıyoruz? Neden onlara bedava tıbbi malzeme verip biz gidip Çin’den parasıyla ithal ediyoruz?
ABD’nin durumu, çok daha farklı. Bir kere, dünyanın en büyük ekonomik gücü… Sadece Kaliforniya eyaletinin ekonomisi bile Türkiye’nin 50 katı! Fransa Çin’den maske sipariş etmişti, ABD iki katı parayı bastırdı, maske dolu uçak doğru ABD’ye uçtu! Dediğim gibi, sorun maske parası değil. Öyleyse neden bağış?
Bir başka konu daha… Biz ABD’ye iki uçak dolusu tıbbi malzemeyi gönderdik; onlar da uçak kaldırıp Suriye’deki PKK’lılara tıbbi malzeme gönderdi. Yardım malzemelerinin ulaşmasının ardından açıkladıkları bir raporda, halkımızın üzerine helikopterlerle ateş açılıp öldürülmeleri emrini veren terörist Fethullah Gülen için “ABD’de yaşayan bir din adamı” ifadesini kullandılar. Siniyor mu içimize? Bu yardım ‘gayet insanca’dır diyebiliyor muyuz?
* * * * *
Olayın, üzerinde önemle durulması gereken bir başka yönü daha var. Bugün, binlerce sağlık çalışanımız virüse yakalanmış durumda. Bunun en temel nedeni, yeterli koruyucu ekipmana sahip olmamaları. Siz bakmayın ekranlarda gösterilen birkaç yoğun bakım ünitesindeki sağlıkçıların üzerindeki kıyafetlere; Türkiye’nin büyük bölümünde, sağlık çalışanları, maskelerini bile kendileri satın almak zorunda kalıyorlar. Bizim için ön cephede savaşan sağlık çalışanlarının ihtiyacı olan malzemenin ABD’ye, İngiltere’ye, Fransa’ya, İspanya’ya gitmesi, siniyor mu içimize peki?
Vatandaşın durumu da aynı. Kod gelecek de 3 tane uyduruk maske alacağız diye bekleşip duruyoruz. Kaliteli N95 maskeleri de, Amerikalılara gönderiyoruz!
Kendi insanımızı savunmasız bırakıp ‘dünya ülkesi’ imajı yaratmak için yaptığımız bu tür yardımlar, sanmayın ki bize olumlu tavır olarak dönecektir. Uluslararası ilişkiler çıkar üzerine kuruludur. Bu ülkelerin, bırakın bizim iyiliğimizi üç günde unutacaklarını, emin olun çoktan unuttular bile!
* * * * *
Demokratik ülkelerde, halkın kaynakları, halka sormaksızın böyle dağıtılamaz. Bu ülkenin ihtiyacı varken, tıbbi malzemenin, beş kuruş talep etmeden zengin ülkelere satılmasını, eğer sorulsaydı, emin olun hiç birimiz kabul etmezdik. Eğer sorulsaydı…